Gerrit

Ik zat er op mijn gemakkie. Het bankje van steigerhout voelde heerlijk warm aan. De zon kietelde in mijn gezicht. Op het podium deed een goedogende, blondharige zangeres haar uiterste best om wijlen André Hazes te imiteren. Ondanks de drukte overkwam mij een ervaring van rust. Iedereen op het terrein was het kennelijk te doen om het thema van dit bevrijdingsfestival 'Samen voor Vrede'.

Ik dommelde een beetje weg en overdacht wat 'samen' uiteindelijk voor betekenis heeft als het om vrede gaat. In mijn herinnering zag ik plots beelden uit mijn jeugd, de naoorlogse jaren. Toen ik enorm geïmponeerd raakte door een heuse militaire oefening waarbij soldaten in gevechtspakken door de Voorstraat trokken terwijl zij 'oorlogje 'aan het naspelen waren. De knallen van de losse flodders die uit de geweren spoten maakten diep indruk. De geruststellende woorden van mijn laconiek moeder hoor ik nog: 'Niet bang zijn, het is maar een oefening'.

Tijdens dit mijmeren kreeg ik plots een klap op mijn schouder. Ik hoefde mij nu om te draaien want de spreker schoof op dat moment al naast mij op het bankje. Terwijl de blonde zangeres plaats moest maken voor de vrolijke muziek van Pieter, onze lokale diskjockey, beleefde ik een benauwd kwartiertje.

Want even nadrukkelijk als de klap op mijn schouder werd ik stevig ondervraagd. 'Ik lees je columns altijd met veel aandacht, maar ik vind je de laatste tijd wat mat', zei hij terwijl hij mij zeer ernstig in de ogen keek. 'Wat is er aan de hand? Vind je het niet leuk meer? Krijg je minder informatie? Of is de politiek na de fusie echt veel saaier dan in de goede oude tijd?'
Ik keek mijn buurman, ik ga hem Gerrit noemen, met een glimlach aan en besloot om simpelweg de antwoorden gewoon schuldig te blijven. En dat kon, want Gerrit zat niet om woorden verlegen. 'Het is echt waardeloos geworden toch?', vervolgde hij. 'Het opnieuw invoeren van de zogenaamde parallelle sessies maakt het alleen maar veel minder interessant. En ik deel je mening dat op deze manier het noodzakelijke politieke debat om zeep wordt geholpen. Maar geloof me, dat doen ze bewust. Ja, echt. Want er is simpelweg geen kennis en ervaring'.

Gelukkig bracht Pieter op dat moment een populaire meezinger ten gehore die door omstanders luidruchtig werd ondersteund. Zodat ik opnieuw het debat niet hoefde aan te gaan. Toen de muziek verstomde rakelde Gerrit snel een nieuw onderwerp op. 'Wat vind je van de burgemeester? Ik zie ze eigenlijk erg weinig. Ik miste haar bij NOV-soos en Mooiste file in Oranje, ook bij de start van het bloemencorso en ik zie ze nooit eens op de voetbal of bij mijn dochter bij de hockey. En vandaag mis ik ze ook al', stelde hij genoegzaam vast. 'Ik ben benieuwd of het zogenaamde digipanel wordt gevraagd om mede een profielschets van een nieuwe burgemeester in te sturen. Ik weet wel wat ik dan ga invullen. Maar toen, even plots als hij gekomen was, verdween Gerrit weer.