Afbeelding
Foto: Cor de Mooy

Gerben

Algemeen

Overal in het land houdt men de raadsvergadering in een statig gebouw met een eigen sfeer. De nieuwe gemeente Noordwijk moet het echter doen in een toneelzaal waar normaal de hoempapa klinkt. Waar het Zilkse carnaval wordt gevierd, Zilkse voorstellingen worden gegeven en theater wordt gemaakt. In de vergaderzaal bleek de opstelling bijzonder.

De tafels (overigens keurig afgedekt met wit linnen alsof het een sterrenrestaurant betrof) ter linker en ter rechter zijde in 2 rijen geplaatst. Met de zetels daar achter. Voor raadsleden is direct zichtbaar dat er verschil moet zijn. Er is heel duidelijk een eerste en een tweede rang. Fractievoorzitters en hun souffleurs op de eerste rang, het stemvee daarachter op de tweede.
Geheel in stijl van de theaterzaal was ook het theatrale optreden van de politieke artiesten. Ook een spreekgestoelte, bestemd voor uitleg over voorstellen van mensen die iets te zeggen hebben. En ook maar liefst 3 interruptiemicrofoons. Speciaal voor die politici, die toe zijn aan een speciaal optreden. Want let wel, overal staan de snorrende camera's die elke beweging en ieder woord vastleggen. Waarbij familieleden, vrienden en kennissen thuis mee kunnen genieten.

De eerste vergadering bracht de talrijke aanwezigen direct al dorpstheater. In een langdurige drie-akter, met in de hoofdrollen Jaap de Moor, Taetske Visser en Hans Knapp, werd uiteindelijk de laatste gekozen tot plaatsvervangend voorzitter van de gemeenteraad. In het kader van emancipatie een logische keuze. Want naast de burgemeester en de griffier ook nog eens een vrouw als plaatsvervangster, zou het wel een onaanvaardbare verzameling van huisvrouwen zijn geworden. De oppositie liet zich heel duidelijk gelden. Fractievoorzitters braken in daar waar het maar mogelijk was en bekritiseerde letterlijk alles wat ter tafel kwam.
Tijdens de bestormingen van de interruptiemicrofoons miste ik de lijsttrekker van PUUR. Ik bedacht mij dat ik dit toch jammer vond. De geweldige bestuurder, die de Noordwijkse politiek bewees dat investeren in sport geen geld kost maar juist geld opbrengt. Die zijn voorganger verbeterde en onze sportvelden niet buiten het dorp maar juist dicht bij de bewoners en de scholen bracht. Die besturen tot zijn vak maakte. Juist hij die, in tegenstelling tot collega-lijsttrekster van GroenLinks, wel ballen toonde. Het vertrouwen van de kiezer wel op de juiste waarde schatte en wel raadslid is geworden.

Zou hij door zijn partij in de schaduw zijn gezet? Het leek even zo maar gelukkig kwam hij toch in de spotlights. Op zijn eigen manier. Geen snoeiharde kritiek, niets van rancune. Welnee. Heel gedegen en vol respect wees hij zijn opvolger in het college op de gevaren die op de loer liggen. Hij zei mee te willen doen bij het zoeken naar oplossingen. Gewoon samenwerken daar waar mogelijk. Geen ego, niet puur het partijbelang maar dat van de Noordwijkers. Daar kunnen we allemaal, ook mensen in zijn partij, echt wat van leren.

Uit de krant