Zorgen

De kiezers hebben hun voorkeur uitgesproken. Geen groot machtsverschil zoals vier jaar geleden. Maar er zijn 3 partijen die gelijkwaardig kunnen worden genoemd. De grootste is de lokale partij met slechts vier jaar ervaring in een kleine gemeente. Naast hen komt ervaring van twee landelijke partijen. Hoewel het qua meerderheid in de gemeenteraad niet nodig zou zijn is toch de wens geuit dat er een vierde partij in het besturen wordt betrokken. Hierdoor is het politieke spel op de wagen.

Hoewel het altijd gaat over de macht en de toekomst, speelt bij politiek de historie altijd een belangrijke rol. Zeker wanneer er kunstjes zijn geflikt, dan speelt rancune een hoofdrol.
Dat was altijd te beluisteren en dat is nu weer te beluisteren in de discussies over wie nu de vierde wethouder moet zijn. Het gaat om de kunstjes die werden geflikt. Men zint op wraak na de machtspolitiek die PUUR de afgelopen vier jaar, volgens sommigen ook al op basis van wraak, zou hebben uitgeoefend. Dat is bij de oppositie heel slecht gevallen. Zo is 'wraak' opnieuw een serieus argument bij de vorming van een coalitie. Lijst Salman en hun voorman Dennis, de huidige wethouder die aast op het behouden van zijn baan, krijgen hierdoor een voorkeursbehandeling. Maar wel met de kanttekening dat moet worden afgesproken dat 'zijn club' zich neerlegt bij de zeer strenge voorwaarden die de drie partijen hierbij stellen.

Aannemelijk is dat een heroriëntatie op woningbouw, gepland op de kostbare bollengronden van Bronsgeest, er een van is. Daarnaast zal de club op gebied van parkeren aan de bak moeten. Natuurlijk laten de beoogde coalitiepartijen ook al weten wat we van hen bestuurlijk kunnen verwachten. Transparantie is een belangrijk politiek item geweest. De terugkeer van veel geheim overleg in achterkamertjes en het voeren van regie vanuit het college op perspublicaties is in het dorp slecht gevallen. Dus pleit men voor een andere, transparante, collegiale bestuurstijl. Plus een andere verhouding tot het ambtelijk apparaat. En vooral dat laatste baart mij grote zorgen. Wie zijn oor te luister legt in de beide gemeentehuizen hoort daar het bijna oorverdovend geluid van heftige kritiek en onrust.

Als de geruchten waar zijn, dan staat er op 1 januari bepaald nog geen nieuwe organisatie klaar. Er lijkt volop op spanning tussen de bedenkers en de uitvoerders van het zogenaamde nieuwe werken. De samenstelling, de verantwoording, de werkplekken en de tijdsdruk zijn de belangrijkste punten van zorg bij de ambtenaren. De kritiek die ik hoor richt zich voornamelijk op de beoogd gemeentesecretaris, die echter aan de pers regelmatig heeft laten weten dat alles naar verwachting verloopt. Op 19 december gaat hij hopelijk genoemde zorg bij mij wegnemen en melden dat de organisatie er klaar voor is. Dan pas ben ik gerust. Want zoals u weet, wethouders zijn aardige mensen, maar op de belangrijke momenten zitten toch de ambtenaren aan het stuur.