Ik twijfel

Het gaat moeilijk worden. Ik bedoel straks een keus maken wie mij mag vertegenwoordigen in het gezaghebbende orgaan wat wij gemeenteraad noemen. Ik vind het lastig, erg lastig.

Ik heb de kandidatenlijsten bekeken, ik heb de stemwijzer ingevuld, ik bezoek politieke bijeenkomsten, ik verdiep mij in de diverse politieke verkiezingsprogramma's en lees natuurlijk de artikelen in de lokale krant. En niet in de laatste plaats praat ik veel met dorpsgenoten. En nog steeds heb mijn twijfels, vooral over de betrouwbaarheid van bestuurders. Ik twijfel ook over de vaardigheden van kandidaat-raadsleden.

Ik twijfel aan de daadkracht van een democratisch gekozen gemeenteraad die uit 8 partijen bestaat. Ja, ik ben plots een nogal twijfelachtig type. Waar ik echter geen moment aan twijfel is dat de met veel poeha gelanceerde verkiezingsbeloften ook deze keer niet zullen worden waar gemaakt. De vorige verkiezingen stonden diverse bijzondere onderwerpen centraal. Een ervan was dat Noordwijk gewoon zelfstandig wilde blijven. Partijen die een fusie niet uitsloten kreeg van de kiezers een draai om de oren. Partijen die pocherig uitriepen dat een fusie niet kon worden geaccepteerd behaalde spectaculaire winst en namen plaats in het college van wethouders. We weten nu allemaal hoe het afliep. Beloften werden simpelweg niet nagekomen. Onder het mom van 'achteraf is fusie toch beter', werd de zelfstandigheid al snel opgeofferd. Ook grote schreeuwers gingen om.

Het rijke Noordwijk besloot in meerderheid dat we het arme Noordwijkerhout zouden laten meedelen. De zo zuinig bewaarde NUON-gelden mogen nu worden ingezet ten behoeve van de noodlijdende Noordwijkerhoutse middenstand in hun verpauperde winkelgebied. Het fusievoorstel van de burgemeester en zijn 5 wethouders werd door de gemeenteraad omarmt. In de wandelgangen werd gefluisterd dat er 1 van de 5 wethouders tegen was. Dat je dan in zo'n geval politiek verplicht bent de wethouderszetel beschikbaar te stellen werd niet erkent. Het pluche bleek ook hier belangrijker dan het principe.

Een ander onderwerp was de hoogbouw aan de Boulevard. Ook een item met voor en tegenstanders. Ook hiermee werd verkiezingswinst werd behaald. 'We gaan heel Noordwijk toch niet in de schaduw zetten' schreeuwden tegenstanders. 'Bij ons in Noordwijk geen Scheveningse toestanden', werd er vanuit de Noordelijke villawijk gelanceerd. We kennen nu de feiten. Niet veel later omarmde de gemeenteraad in grote meerderheid de plannen. Verkiezingsbeloften bleken ook op dit onderwerp nauwelijks van betekenis. En nu worden er opnieuw beloftes van de daken geschreeuwd. Wederom moeten populaire kreten kiezers verleiden. Maar dit doet mij niet twijfelen. Daar weet ik wel mee om te gaan. Het gaat mij meer om de kandidaten. Zijn ze wel te vertrouwen? Of is het toch alleen het pluche wat hen dagelijks bezighoudt?

Ik zou willen dat het anders was, maar het is niet anders. Ik twijfel.