Respect

Het uitstekende weer van de afgelopen dagen brengt de mensen kennelijk in de sfeer van gezapigheid. Men geniet van de omstandigheden en het lijkt erop of er ook geen extra inspanningen worden verricht. En zeker niet in het wereldje waarin ik mij als columnist dien te begeven. Het gaat er tot nu toe allemaal heel gezapig toe. Zelfs de grootste criticasters betrap ik op bezinning.

Het is nog steeds horen, zien en vooral zwijgen. Zeker over de echt belangrijke zaken. En nu is het dus wachten, wachten, wachten. Totdat in de dorpen de echte verkiezingskoorts losbreekt. Een strijd gevoerd door mensen met totaal verschillende kennis, kunde en inzet. Deze week vroeg de burgmeester om onderling respect voor de personen in de politiek.
Daarbij moet ik dan serieus blijven. Even serieus, hoe kan je een partij, die weet dat het totaal om 27 zetels gaat, maar met een lijst van 50 kandidaten op de proppen komt, nog serieus nemen? Natuurlijk begrijp ik de achterliggende gedachte. Je hebt 50 kandidaten, als ze allemaal minimaal 10 stemmen verzamelen dan heb je 500 stemmen dat is in ieder geval een raadszetel. Maar kom op zeg. Zo'n partij neemt verkiezingen en vooral de mensen toch niet serieus?
Die mensen hebben toch geen oplossingen voor problemen? Zoals het grootste probleem in Noordwijk, huisvesting voor doelgroepen, Zo zijn de opgeleverde sociale woningen in de afgelopen coalitieperiode op een hand te tellen. Plannen liggen er genoeg maar in plannen kun je niet wonen. Beloofd wordt nu het plaatsen van zogenaamde Tiny Huisjes, iets meer dan een middelgrote stacaravan. Dat lost volgens het college in een hand omdraai alle problemen op. Ik zie niets in woonwagens. Het is wachten op de sleuteloverhandiging aan al die jonge Noordwijkers die eindelijk betaalbare stenen woonruimte kregen toegewezen. Zal nog wel even duren.
Dan het parkeren. Plannen genoeg, maar oplossingen..? Kandidaten geloven wel in de droom van het college, om even snel een gat in de grond te maken en daar een garage met 1500 parkeerplekken te realiseren. Vragen over kosten en de benodigde infrastructuur leverde grote ogen op. Ze hadden geen notie waar het om ging.
Om over de problemen en oplossingen in de sociale sfeer maar te zwijgen. Hoe moet het met de voedselbank? Voedselbank in Noordwijk? Is die hier dan nog? En toch staan ze straks lachend op de foto, in folders en in de krant. We lezen straks teksten waarvan je denkt dat we te maken hebben met hoogleraren in de dorpspolitiek. Alle problemen worden toch snel opgelost? Als kiezer wordt je zo makkelijk in de maling genomen. Niet door de overvloed aan onwetende kandidaten. Maar door de bestuurders die aan de touwtjes trekken. Die overvloedig kandidaten werven, daarmee de kiezer niet meer serieus nemen. Slechts de verkiezingsuitslag centraal stellen. Die het gevraagde respect in persoon, voor kiezer en onverkiesbare kandidaat, volledig ontberen.