Chemie

Het was een bericht wat deze week mijn aandacht trok. Onenigheid in de technische staf van een van onze succesvolle voetbalclubs. Wat veroorzaakt zou zijn door het ontbreken van chemie tussen 2 trainers, de hoofdtrainer en zijn assistent. En dat woordje 'chemie' triggerde mij. Want wat is die chemie nu precies?

Het woord 'chemisch' wordt in het algemeen negatief gebruikt. Chemische reacties lijken vaak gevaarlijk want wat daardoor kan ontstaan is soms giftig. Als er chemie wordt ontdekt in de natuur dan is 'Leiden in last', want het is slecht voor het milieu. Ik bedoel maar. Als ik dit vertaal naar chemie tussen twee mensen dan zou men kunnen concluderen dat wanneer de chemie ontbreekt juist een positieve situatie blijft bestaan. Op zoek naar de wetenschappelijk waarheid kwam ik ook nog eens het volgende citaat tegen: 'Op chemie bouw je geen stabiele relatie'. Ik bedoel maar: wat nou: 'het ontbreken chemie? '

In dit verband ging ik ook op zoek naar de taken behorende bij trainer en assistent-trainer. En dat leverde op: 'De hoofdtaak van een assistent-trainer is het ontlasten van de hoofdtrainer'. Daaraan werd nog eens toegevoegd: 'Een hoofdtrainer wordt maar op één ding beoordeeld: 'de prestaties en de resultaten van het eerste elftal. Zijn hoofd mag niet belast worden met allerlei randzaken, die dat doel in gevaar kunnen brengen'. Het genoemde krantenartikel gaf dus de indruk dat het ontbreken van chemie tussen trainer en assistent-trainer reden zou zijn om de samenwerking af te breken. Maar dat is dan geen rationele beslissing op basis van doelstellingen en taken. Slechts een gevolg van wat chemische reacties in de hersenen van betrokkenen. Wat wordt samengevat in 'emotie'. Op basis van emotie beslissingen nemen is niet altijd goed.
Terwijl ik wat later lekker lui op mijn balkonnetje van de zon lag te genieten overdacht ik de vergelijking van sport met politiek. Het samenwerken in de politieke arena is vaak het gevolg van rationele beslissingen. Waarbij doelstellingen moeten leiden naar prestaties en resultaten. Zoals dat ook bij sportteams het geval is, bedacht ik. Zo moet een college van burgemeester en wethouder de bestuurlijke beslissingen zeker niet nemen op basis van emoties. De onderlinge chemie mag dus ontbreken. Als het uitvoerende team maar in staat blijkt om prestaties en meetbare resultaten neer te zetten. En de resultaten zijn ook in de politiek, de basis voor het al of niet verlengen van de contracten. En dat wordt nog een dingetje. Want wie o wie, wordt straks in het nieuwe Noordwijk de leidinggevende? Daar waar de Noordwijkerhoutse burgervader te kennen heeft gegeven zijn ontslag te aanvaarden blijkt dat de huidige Noordwijkse burgemeester wil heel graag zijn contract verlengd wil zien. Zal er op basis van chemie of op emotie gekozen worden? Of zullen, in de zoektocht naar de nieuwe leiding , rationele argumenten worden ingezet? De tijd zal het ons leren.