Afbeelding

Katwijker

Algemeen

Het wordt een molensteen om de hals van de ontwikkelaars. Omdat deze gemeenteraad maar vast blijft houden aan een ooit uitgesproken standpunt dat bij alle ontwikkelingen 30% sociale woningbouw moet worden gerealiseerd. In mijn ogen een beslissing van nat hout. Genomen door politici, levend in ivoren torens,die allemaal heerlijk wonen en ingegeven door het feit dat Noordwijk een aantrekkelijke plaats is om te wonen, mensen er meer geld voor over hebben om zich hier te vestigen, en huizenprijzen op de vrije markt de pan uit reizen.

Natuurlijk gun ik iedereen een betaalbare woning. Het percentage betaalbare huur- en koopwoningen dat in ons dorp door de woningstichting en anderen aan onze jongeren wordt aangeboden vind ik niet alleen laag,dat vind ik veel te laag. Daar moet men wat aan doen en dus moet je gepaste maatregelen aankondigen. Een goed plan lanceren, waarmee je dat percentage nadrukkelijk omhoog kan krikken. Dat is echt een taak van de politiek. Maar ontwikkelaars van bijvoorbeeld supermarkten en parkeergarages aanstellen als een soort mantelzorgers voor de falende gemeenteraad is net zo asociaal als de pyjamadagen in de zorgcentra.

Nu niet denken dat ik medelijden heb met ontwikkelaars. In tegendeel. Maar iedereen heeft zijn eigen taak. Ontwikkelaars moeten mooie en nuttige zaken ontwikkelen en gemeenteraden dienen er voor te zorgen dat er een evenwichtige woningvoorraad tot stand komt. Onze gemeenteraad meende echt dat de problemen opgelost worden door bij iedere ontwikkeling de eis van 30% sociale woningen toe te passen. Dus als je 10 huizen wil bouwen moeten er 3 sociaal zijn. Praktisch gezien ronduit belachelijk.

Noordwijk moet streven naar een veel hoger percentage sociale huurwoningen. Maar de politiek moet zelf oplossingen ontwikkelen en niet het probleem bij een ander op zijn bordje leggen. De praktijk wijst uit dat het ook helemaal niet werkt, geen zoden aan de dijk zet, maar mensen juist weerhoudt om ontwikkelingen aan te pakken.

In Noordwijk ontbreekt heel duidelijk de bestuurlijke kracht om de achterstand op het gebied van sociale woningbouw in te lopen. Bestuurskracht is namelijk voorwaarde. Gelukkig kregen we in Noordwijk een Katwijker met politieke ervaring die als directeur bestuurder van de NWS aan de slag durfde te gaan. En zoals het een echte Katwijker betaamt koppelde hij een enorme daadkracht aan een nuchtere maar zeer actuele visie. En zie, in recordtijd kwam hij met plannen waarbij de aantallen horen die wel zoden aan de dijk zetten. Drie woninkjes aan de Losplaatsweg lossen het probleem nooit op. De initiatieven van de Katwijker en zijn NWS, zoals die aan het Rederijkersplein en bij de voormalige sporthal, helpen wel de voorraad te verruimen. En ook dat pittoreske Julianahofje achter de Pickéstraat is een voorbeeld hoe het wel kan. Dat kost wel extra gemeenschapsgeld, maar ja, voor niets gaat alleen de zon op.

Uit de krant