Afbeelding

Regeltjes

Algemeen Binder

Er gaat geen dag voorbij of er is wel iemand die de overheid oproept om de regelgeving in Nederland te beperken. En toch verzinnen we er steeds weer regeltjes bij. Deze week hoorde ik een budgetcoach ook weer verzuchten: 'Die talloze regeltjes zitten altijd in de weg.' Zelfs bij van het bestrijden van armoede bij het schuldloos belanden in onbetaalbaar lijkende schulden.

Daarom probeerde ik wat meer inzicht te krijgen in het ontstaan van regelgeving. Maar bij het benaderen van de betreffende instanties verdwaalde ik in een ondoordringbaar woud van regelgeving. Ik ga u natuurlijk hier niet vermoeien met de participatiewet, de schuldhulpverleningverordening, de schuldsanering, voedselbankvoorwaarden, de inkomensgrens en wat al niet. Ook niet met alle regeltjes waarmee bijvoorbeeld verzekeraars het voor elkaar krijgen om je te laten betalen voor al die zaken waarvoor je niet verzekerd blijkt te zijn. En zeker niet met alle regeltjes van de belastingwetgeving.

Kijk, ik ben er wel van overtuigd dat goede regelgeving in veel gevallen heel nuttig is. Maar regelgeving, bedacht door ambtenaren die politici willen beschermen, mag worden beperkt. Het volkomen risicoloos opereren is voor ambtenaren normaal. En dus bedenken de brave borsten regeltjes die hen beschermt en ons als onderdanen het dagelijkse leven zuur maken. Wel wordt het dagelijks besturen door politici een risicoloze tijdsbesteding. Met weinig opwindende exercities. Grappig is hierbij dat wanneer wij de lokale overheid verwijten teveel regeltjes in te voeren zij zich verweren door naar boven te wijzen en te verklaren dat zij gedwongen zijn omdat hen evenzo veel regeltjes wordt opgelegd. Dit terwijl erop dat hoogste niveau weer keer op keer wordt verklaard dat we echt afwillen van al die overbodige regeltjes.
In mijn zoektocht naar zekerheden over onze lokale politici beluister ik met regelmaat de geluidsband van politieke vergaderingen. Ik ben daarbij niet aan regeltjes gebonden. De politici die ik beluister zijn dat wel. En regels zijn belangrijker dan vakkennis.
Enige vakkennis is in de regels bijvoorbeeld geen voorwaarde om wethouder te worden.

Kernachtige vragen worden door hen dan ook steevast beoordeeld als technische vragen. En de regeltjes schrijven voor dat technische vragen vooraf schriftelijk moeten worden ingediend. Zodat ambtenaren ze kunnen beantwoorden. Daarom klinkt er tegenwoordig veel te vaak uit de mond van een portefeuillehouder in onze raadzaal: 'Uhh, uhh, daar heb ik geen verstand van. Dat laat ik voor u uitzoeken.'
Maar mensen, het zou toch uiterst zinvol zijn dat wethouders persoonlijk beschikken over enige basiskennis. En dat regels voorschrijven dat bij een sollicitatie voor deze goed betaalde baan aanwezige kennis de eerste voorwaarde is. Ja toch? En misschien dat hierbij toch wat extra regeltjes zinvol kunnen zijn. Waardoor ons allen tijd, geld en ergernis ons worden bespaard.

Uit de krant