Afbeelding

Het gelijk van de rekenkamer

Algemeen Binder

Burgerparticipatie vraagt om maatschappelijke participatie voorafgaand aan de formele besluitvormingsprocedure.' Dat stelt het Noordwijkse college in een brief aan de gemeenteraad. Men verwacht dat hiermee maatschappelijk draagvlak wordt gecreëerd bij de politieke besluitvorming.

Het college noemt het daarom een belangrijk instrument. Het college stelt in de brief vast dat de keuze voor meer burgerparticipatie slechts heeft geleid tot een leerproces. Door de rekenkamer werd in een rapport vastgesteld dat de ambtelijke organisatie nauwelijks klaar is om op een juiste manier met burgerparticipatie om te gaan. De in te voeren omgevingswet gaat echter eisen dat in omgevingsvisies wordt aangegeven hoe burgers,bedrijven, maatschappelijke organisaties en bestuursorganen bij de voorbereiding van de omgevingswet worden betrokken.
Het college gaat er vanuit dat in de toekomst de gemeente niet altijd meer de kar gaat trekken maar dat soms alles wordt overgelaten aan de burgers.
Het college zet wel vraagtekens bij de kritiek die de rekenkamer heeft geuit als zij stelt:'Bij het lezen van het rapport rees bij ons de vraag of de drie onderzochte processen representatief zijn voor alle processen waarbij een vorm van burgerparticipatie is toegepast, alsmede de vraag hoe nauwkeurig en betrouwbaar de uitkomsten van het onderzoek waren. '
Nu durf ik wel te zeggen dat dit niet het geval is. Maar dat de rekenkamer heel mild is geweest met deze processen te selecteren. Want het had veel erger gekund. Daar zijn meer dan genoeg voorbeelden van te geven. Maar dat vraagt om meer dan burgerparticipatie. Dat vraagt om kennis, kunde, ambitie, persoonlijke interesse, empathie en een overdosis bestuurlijke capaciteiten.
En om leiderschap. Want ontegenzeggelijk hebben de mensen er behoefte aan om gehoord te worden. Maar daarnaast is er zeker ook vraag naar steun en het aangeven van de juiste richting. Dat burgers participeren in de gemeentelijke processen is een leuk streven. Maar dat politici zelf participeren in de behoeften, de angsten en de beperkingen van burgers, eveneens. Deze week las ik het boek ´Niets is wat het lijkt´ van de bekende psycholoog Tanya Byron. Die beeldend omschrijft wat de invloed van goed leidinggeven is op de verschillende karakters van mensen. Participatie is geen eenheidsworst waar ambtelijk denken aan ten grondslag ligt. Echte participatie is maatwerk. Echte participatie is meeleven. Echte participatie is niet zomaar even ruimte geven tot inspraak of mee laten praten met ingehuurde ´praatjesmakers´.Samen komen in indrukwekkende zalen van een 5 sterren hotel met dure hapjes en lekkere drankjes is misschien goed als propagandamiddel en nuttig in verkiezingscampagnes. Maar dat is niet voldoende om de gewone mensen te laten participeren in de politieke besluitvorming van een 7 sterrenbadplaats. Daar is echt meer voor nodig. Daarin heeft de rekenkamer zeker gelijk in.

Uit de krant