Nog een paar dagen

Inderdaad nog een paar dagen. Waarin het niet meer gaat om de beloofde intensieve samenwerking. Maar om de keuze voor een annexatie van Noordwijkerhout door middel van een gemeentelijke herindeling. Dat zal na de raadsvergadering simpelweg een feit zijn.

Er zal wel door een absolute minderheid eerst nog even worden tegengestribbeld. Een minderheid die hartstochtelijk probeert het recht te doen zegevieren. Die feitelijk alle gelijk van de wereld heeft maar het gelijk niet zal kunnen omzetten in het voorkomen van de fusie. De zwijgende meerderheid, die het allemaal wel best lijkt te vinden,krijgt het simpelweg op het bordje. De tegenstribbelende minderheid zal mogelijk nog zinloze, geldverslindende gerechtelijke procedures willen inzetten. Met als gevolg dat dan voor iedereen duidelijk zal worden aangetoond dat het met de communicatie in dit dorp triest is gesteld. Dat het bij veel lokale politici en leidinggevende ambtenaren ontbreekt aan een nuchtere kijk op de samenleving. Dat begon natuurlijk bij de verkiezingsprogramma's. Waarbij lokale parijen uitblonken in het beloven van zelfstandigheid. Terwijl politiekbewuste mensen zich allang hadden laten overtuigen dat er na de decentralisatie een nieuwe werkelijkheid zou ontstaan. Waarbij kleine gemeenten het loodje zouden moeten leggen. De weerstand tegen fusies was bij tegenstanders vaak gebaseerd onderbuikgevoelens. In de praktijk blijkt nu dat de ene lokale partij de verkiezingsbeloften wil waar maken: beloofd is beloofd. Terwijl de andere partij de beloften aan de laars lapt en een strijd via de reguliere gemeenteraadsverkiezingen uit de weg gaat. Een fusie zonder dat de kiezer de gelegenheid krijgt zich uit te spreken. Het doel heiligt kennelijk de middelen. Deze week hield een dorpsgenoot mij aan. De confrontatie was een spervuur van vragen: Zijn politici na de annexatie van Noordwijkerhout en de Zilk in eens sterker? Gaan de plannen van de Hotels van Oranje ineens wel in een stroomversnelling? Gaat het parkeerprobleem in een handomdraai opgelost worden? Krijgt Huis ter Duin veel sneller zijn 1700 parkeerplaatsen? Zal de regering heel snel een streep trekken door de windmolenparken? Zullen ze de bereikbaarheid van Noordwijk via hoogwaardig openbaar vervoer met grote voortvarendheid gaan aanpakken? Zullen grote organisaties ineens veel meer congressen in Noordwijk gaan organiseren? Gaat de werkgelegenheid zichtbaar groeien en wordt de economie ineens meetbaar beter?
Iedere lezer zal snappen dat ik op al deze relevante vragen niet zomaar volmondig 'ja' kon antwoorden. Voor en tegenstanders zullen hun antwoord echter wel paraat hebben. De voorstanders zeggen op alle vragen natuurlijk 'ja', tegenstanders natuurlijk 'nee'.
Ik kan alleen maar hoop uitspreken. De hoop dat iedereen, voor- en tegenstanders, inzien dat het met de noodzakelijke communicatie van gemeenteraad met bewoners helaas behoorlijk verkeerd is gegaan.