Beperkte tegenprestatie bij een uitkering

korten ♦ Uitkeringsgerechtigden moeten een tegenprestatie leveren voor hun uitkering. In de vorm van bijvoorbeeld vrijwilligerswerk of mantelzorg. Mensen die liever op de bank zitten zappen en niet gemotiveerd zijn om iets terug te geven aan de maatschappij moeten als het aan de VVD ligt, passend te worden gekort.

Tijdens de pilots was door de ISD vastgesteld dat een aantal uitkeringsgerechtigden niet gemotiveerd is om een inspanning te leveren. Wel zou duidelijk zijn geworden dat de mensen die als vrijwilliger werden ingezet, enthousiast raakten en het fijn vonden zinvol werk te doen.

Een voorliggend voorstel van het college over de tegenprestatie naar vermogen ging in de ogen van de VVD niet ver genoeg. Zij wilden verder gaan maar slechts de fractie van PUUR bleek dit ook een goede zaak te vinden. De andere partijen konden zich beter vinden in het minder ver gaande voorstel van het college. Voorafgaande aan de stemming kwamen er een aantal stemverklaringen. Louis Koppel verklaarde tegen het standpunt van Pvda/GL in, op persoonlijke titel tegen het collegevoorstel 'tegenprestatie naar vermogen' te stemmen. Hij stelde vast dat uitkeringsgerechtigden onbetaald werk moeten doen zonder dat dit uitzicht geeft op betaald werk. Hij noemde het een belediging die het niveau van zinloze bezigheidstherapie niet overstijgt.
Ter Hark ergerde zich openlijk aan mensen die zeggen dat ze inspanning verrichten en er niets voor terug krijgen: 'Ze vergeten dat zij een uitkering krijgen'. Vanwege het bezwaar van de ISD dat er niet genoeg mankracht voor de uitvoering ervan zou zijn wilde ter Hark € 42000,- uit de reserves halen zodat de ISD extra mankracht zou kunnen inzetten. En hoewel de ISD dan de voorstellen van de VVD uitvoerbaar zou achten bleek dat er toch geen politieke meerderheid die het voorstel wilde steunen.