Ombudsvrouw

Ze heeft het gered. In enkele minuten wist heel Nederland dat onze kinderombudsman een vrouw is. Nu heb ik helemaal niets tegen vrouwen op belangrijke posten. Sterker nog: mijn succes in het bedrijfsleven heb ik kunnen realiseren in samenwerking met vrouwen. Zowel mijn linker- als mijn rechterhand waren toppers van het zwakke geslacht. Maar dit vrouwtje zou ik naast S.S. in categorie aandachttrekkers willen plaatsen.

Een maand geleden wist niemand nog wie ze was. Maar met een handige move zat ze plots in alle actualiteitenrubrieken en stond ze in alle kranten. Knap gedaan natuurlijk. Daar kan zelfs snotneus Jesse Klaver een puntje aan zuigen. Ze veegde hem nadrukkelijk van de voorpagina's na zijn onzinnige lezing van zijn levensverhaal. Toch is de kinderombudsvrouw (ik noem haar maar zo voor het gemak) een triester geval. Kind van rijke ouders. Ik heb me laten vertellen dat ze al vroeg een brilletje droeg, met gymnastiek altijd als laatste werd gekozen bij balspelletjes en op het schoolplein voortdurend werd bespot. De frustratie werd omgezet in keihard studeren en dat legde geen windeieren. Maar bracht haar slechts belangstelling van een beperkt aantal mensen. Ook haar benoeming in april van dit jaar ging geheel geruisloos. Kennelijk wilde deze dame meer.

Wat houdt Nederland nu het meest bezig? Niet de economie en ook niet de pensioenen. Gelukkig ook niet de corrupte bankiers en verzekeraars en vooral niet Jesse Klaver. Nee in Nederland draait het om Zwarte Piet. En dat had het ombudsvrouwtje goed gezien en dus greep ze haar kans. Een aantal kinderen hadden haar vertelt dat zij last hebben van hun huidskleur en dat dit in de Sinterklaastijd erger werd. Maar dezelfde kinderen verweten ook de ouderen dat zij over de ruggen van de kinderen de discussie voerden. Ons nationale ombudsvrouwtje had aan dit laatste gewoon lak. Zij bracht haar zienswijze voor en niet na het kinderfeest. Nee, op een moment dat het juist met veel publiciteit over de ruggen van de kinderen kan worden uitgevochten. Bah! En nog eens Bah! Weloverwogen over de ruggen van de kinderen de aandacht trekken. Het volk reageerde. Dat er in haar, bij de overigens twijfelachtige zwarte Pietendiscussie, een nieuwe pispaal werd gevonden is daarom te begrijpen. Let wel, de manier waarop dit nu gaat is walgelijk. Maar dat was door het ombudsvrouwtje, ook zonder wetenschappelijk onderzoek, te voorzien. De Zwarte Pieten-discussie zal nog jaren voortduren. Maar ondertussen weet heel Nederland nu wel dat de nationale Kinderombudsman een vrouwtje is.

Is er hier een lokale boodschap te distilleren? Niet over Zwarte Piet. Maar wel over aandachttrekkers. In dat verband verwacht ik binnen kort wel actie. Ik zie kansen voor de lokale media.
Wie o wie krijgt straks in Noordwijk de gouden medaille in de nog te organiseren verkiezing van Noordwijkse aandachttrekker van het jaar? Ik ga er zeker een paar nomineren.